Dünyaya sesleniyorum:
Filistin’de çocuklar açlıktan can verirken sizler sofralarınızda tıka basa yemek yiyorsunuz. Bu çocukların vebali, omuzlarınıza yüklenmiş bir günah gibi büyüyor. Özgürlükten, insanlıktan, haklardan söz ediyorsunuz ama bu lafların içi boş. Yalancı bir düzenin parçası oldunuz.
Mazlumlar açlıktan kıvranıyor.
Bir lokma bulamayan insanları seyrederken gözünüzü bile kırpmıyorsunuz.
Ve siz Müslümanlar... Allah'ın emirlerini bırakıp, zalimlerin sözüne kulak veriyorsunuz.
Bu ne büyük gaflet!
İnsanlar zayıflamak için spor salonlarına koşuyor.
Ama bir yerlerde, her geçen saniye açlıktan ölen çocuklar var.
Bu dünyada vicdan kalmış olsaydı, bütün ülkelerin öfkesiyle İsrail boğulurdu.
Ama yok… Çünkü ölen Müslüman.
Dünya kör.
Kalpler taş kesilmiş, diller suskun.
İnsanlık denilen şey artık sadece lafta.
Liderler konuşuyor, ama söyledikleri hiçbir şey gerçek değil.
"Müslüman ülkeler" diyorsunuz, ama İslam’ın ruhu o topraklarda yok.
Eğer İslam yaşanıyor olsaydı, o halkın açlığına seyirci kalınmazdı.
İsrail’le yapılan ticaret, o zulmün ortaklığı değil midir?
Bu sessizliğin hesabı sorulacak.
Yüce Allah bu adaletsizliğe göz yumar mı sanıyorsunuz?
Bir gün öyle bir bela gelir ki, zalimi de seyirciyi de aynı ateş yakar.
Hz. Musa’nın duasıyla yalvarıyorum:
"Ey Rabbim, bu beyinsizler yüzünden bizi de helak eder misin?"
Allah’ım, bizleri onların yüzünden cezalandırma.
Kalbimiz yanıyor ama elimizden bir şey gelmiyor.
Senin adaletine sığınıyoruz.
Ey Allah’ım, elinde güç olanlara vicdan ver,
Müslümanlara birlik, dirayet, inanç ver.
Zalime karşı dik duran, mazluma omuz veren bir ümmet olalım.
Ve sen, sessiz kalanlardan da, zalimlerden de hesabını sor.