- Kader Topal'ın Özel Haberi /
Şanlıurfa’nın Siverek ilçesinde unutulmaya yüz tutmuş meslekler arasında bulunan yüzyıllarca altın bilezik meslek olarak rağbet gören demircilik mesleği gelişen teknoloji karşısında direniyor.
El emeği, bilek gücü ile icra edilen, ince işçilik gerektiren demircilik son dönemlerini yaşıyor. Geçmiş dönemlerde ailelerin çocuklarını çırak olarak mesleki açıdan yetiştirmek için akın ettiği zanaatlar günümüzde eskisi kadar rağbet görmüyor.
- DEDE MESLEĞİMİ SÜRDÜRMEYE ÇALIŞIYORUM
Siverek’te 3 kuşak boyunca demircilik mesleğini devam ettiren İsmail Baran şunları kaydetti: ”Ben yaklaşık 45 senedir bu işle uğraşıyorum. Çocukken elim iş tutsun diye dedem ve babamla beraber demir dövmeye geliyordum. Babamın yaşlanmasıyla işler bana kaldı ve 3 kuşak dedemin de sürdürdüğü demircilik mesleğini abim ve kardeşlerimle sürdürüyoruz, Eskiden benle beraber babamın iki çırağı daha vardı, ama şuan artık günümüz gençleri demir dövmek istemiyor haliyle demircilik mesleği bizimle birlikte unutulmaya yüz tutacak. Yıllarca sürdürülen mesleklerin yok olmaması için çırakların yetişmesi gerekiyor, demircilik mesleği gelişen teknolojiye direnme noktasına geldi’’ diye konuştu.
Demircilik işleriyle tek başına mücadele veren Şevket Baran ise, ‘’Bizler demircilik mesleğini dedelerimizden öğrendik, 4 kardeş ve amca çocuklarıyla birlikte demirciler çarşısında sürdürmeye çalışıyoruz, eskiden kapı pencereler hep demirden yapılırdı. Şuan teknolojinin gelişmesiyle birlikte hazır ve daha pratik malzemeler elde edilince demircilik işleri genelde tarım işleriyle uğraşan çiftçilerimizin tarlada demirden yapılan aletlerini yapmaya çalışıyoruz’’ ifadelerini kullandı.