KISA ÇÖP UZUN ÇÖPTEN HAKKINI ALIR ELBETTE

Biri bebek diğeri zannedersem 6 yaşlarında olmak üzere 2 çocuğu var kadının. Kocası cezaevinde. Zaten cezaevine girmeden önce de zararı varmış, faydası yokmuş. Aile ve Sosyal Politikalar Müdürlüğü’nden aylık 500 lira civarında maaş alıyor. 6 ayda bir de Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı’ndan 500 lira alıyor. Aylık kirası 300 lira. Geriye aylık gelirden 200 lira kalıyor. Günlüğü 6 lira 66 kuruş. Bir kadının bu parayla evi geçindirmesi imkansız. Bebeği olduğu için ek iş yapması da mümkün değil.



Kadın gidebildiği kadar gidiyor. Mesela “çay çok pahalı” diyor hayatından çıkarmış. Muhtemelen bize sıradan gelebilecek çok şeyi hayatından çıkarmış, unutmuş, yok saymak zorunda kalmış. Birilerine sesini duyuruyor. En fazla bir gıda kolisi getirilip bırakılıyor. Sonrası yok. O da böyle gitmeyeceğini anlamış ve gerçeği kabullenmiş! Bir anneye en zor, en ağır gelen kararı almak zorunda kalmış. Yetkililere ulaşması için yolladığı mesaj aynen şöyle: “Çocuklarıma bakamıyorum yurda vermem lazım. Kirayı ödeyemiyorum. Çocuklarım da benimle perişan oluyor. Bana yardımcı olabilir misiniz?”



Bu mesajın ne demek olduğunu ancak anne veya baba olan anlar. Dünyada bir anne için bundan daha ağır bir durum ne olabilir? Bu saatten sonra dünya yıkılsa, dünya yansa, deprem olsa bu anne için ne fark eder? Zaten kendi kıyameti kopmuş kopacağı kadar. Peki çocukları büyüyünce bunun bir intikamı olmayacak mı? Zengin çocuklarından intikamlarını almayacaklar mı? Büyüdüklerinde, çocukluklarında ellerine 1 liralık dondurma geçmezken, birilerinin çocuğunu özel okullardan son model araçlarla ve şoförlerle aldırdıklarını öğrenmeyecekler mi? Bunun bir intikamı, öç alması o zengin çocuklardan ve buna kayıtsız kalan toplumdan olmayacak mı? Sadece aylık olarak ellerine 300-400 lira daha geçse belki de böyle bir hayata katlanmak zorunda kalmayacaklar. Evet sadece 300-400 lira.



Dönelim madalyonun öteki yüzüne… Ne paralar çarçur ediliyor, ne paralar… Çevik Kuvvet Kavşağı ihalesini duymayan kalmamıştır. 23 milyon liraya verilen ve bir şekilde iptal edilen ihale bir yıl sonra davetiye usulüyle 81 milyona gitti Nas diye bir şirkete. “Proje revize edilmiş”, “demir pahallanmış” vs. bahanelerini de hesaba katarak bir yıl sonra 2 katına ihale verilse bile 46 milyon etmesi gerekirdi. Arada 35 milyon lira fark var. Bahsettiğim ailenin hayatını yılda 3 bin lira kurtardığına göre, çocuklar büyüyene kadar 10 yılda 30 bin lira gerekiyor. Nas şirketine fazladan verilen 35 milyon lirayı 10 yıl boyunca böyle ailelere dağıtmaya kalksa devlet, tamı tamına bin 166 aileye ek gelir olacak. Ne çocuklar 1 liralık dondurma özlemiyle büyüyecek, ne sabahlara kadar aç yatmak zorunda kalacak ne de anneler yavrularından ayrılıp bağırlarına taş basmak durumunda... 



Aksi halde Merhum Ahmet Kaya’nın da dediği gibi “Ağlayanlar bir gün güler/Bir gün güler elbette/Uyanmakla anlamakla/Bilmekle ben amenna/Kısa çöp uzun çöpten hakkını alır elbette”…

Gazeteipekyol

YORUM EKLE