Hz.Hatice gibi bir iş kadınını, Hz.Aişe gibi bir fakihi, mü'minlerin anneleri olarak tarif eden bir dinin müntesipleri ve diri diri toprağa gömülen kız çocuklarından ve onların doğurduklarından bir medeniyet meydana getiren bir Peygamberin takipçileri olarak bizler çok iyi biliyoruz ki, bu öküz altında buzağı arayanların niyeti üzüm yemek değil. "Kadın Hakkı" isimli şiirde bu medeniyet kodlarının gerektirdiği davranışla, kadınların mevcut sosyal statüleri arasında yaratılan algının oluşturduğu tenakuz ifade edilmiştir. Şiirin hiçbir yerinde kadını evine hapsetme manasına gelebilecek bir ifade bulunmamasına rağmen, malum kesim dindar çevre ile olan tarihsel kavgasını üyemiz üzerinden ete kemiğe büründürmek istemektedir. Şiirin bütününde yapılan eleştiriler kadını erkek üzerinden tarif etmeye kalkışan bir anlayışın mahkum edilmesi ile alakalıdır. Kaldı ki üyemizin eşi de öğretmen olarak görev yapmaktadır. Şiirle ilgili oluşturulmaya çalışılan algı öncelikle üyemizin eşine yapılan en büyük hakarettir.
'Kadına özgürlük' naraları atarak kadınlığı sömürüp,sözde kadın hakları savunuculuğu ile toplum bedenine uymayan ideolojik gömleklerini üzerimize zorla giydirmeye çalışanların seslerini başörtüsü zulmü altında üniversite kapılarından çevrilen kadınların yanında hiç işitmedik. Halbuki şiiri gündemleştirilen üyemiz ve onun gibi binlerce kadın hakkı savunucusu o günlerde üniversite kapıları önünde eylemler yapıp, kadının çalışma hayatı içerisindeki yerlerini almaları için mücadele veriyorlardı. O zaman "O Kafa Hala Okulda" manşet atan gazetenin şu sorunun cevabını vermesi gerekiyor: "Hangi kadın hakkı?" Siz kadın haklarını ve kadınların çalışma hayatındaki yerini belirlerken hangi kadını kastediyorsunuz. Bir dönemler bu ülkeye Cumhurbaşkanlığı yapmış bir devlet büyüğünün dediği gibi kadınların bazılarını Arabistan'a gönderip bazıları ülkenin asli vatandaşları olarak mı görüyorsunuz? Oysa başörtülü kadınların haklarını savunan on binler, başı açık kadınların da teminatı olduklarını haykırıyorlardı'' dedi.